අකාල මේඝයේදී ජයදේවන්ගේ පුනරාවතාරය වූ ජීවන්ත තම ඉකුත් භවයේ පෙම්වතිය වූ ජානකීගේ දුවට හෙවත් භවානිට අකුරු කරන්නට ගොස් ඇගේ සිත පැහැර ගනී.භවානිගේ පාර්ශවයෙන් එය අප්‍රකාශිත ප්‍රේමයක් වුවත් ඇගේ පියාගේ දෘෂ්ටි කෝණයට අනුව ජීවන්ත යනු භවානිට ප්‍රේම කරමින් ඇගේ මව හා අනියමින් බැදී සිටින සල්ලාලයෙකි.සදාචාරයේ රැහැනින් වෙලා උපුල්ගේ පුරුෂාධිපත්‍යයේ යදමින් දෑත් දෙපා විලංගු ලා වලව්ව තුළ සිරගත වන ජානකීට දුවගේත්, ජීවන්තගේත් ප්‍රේමය දරා සිටීමට හෝ වළක්වා ලීමට හෝ නොහැකිවේ.
ජීවන්ත නැසීමට උපුල් යොදන උපක්‍රමය අසාර්ථක වන අතර බිරිදගේ පතිව්‍රතාව ගැන උකුස් ඇසින් බලමින් අන්‍ය විවාහක බිරින්දෑ වරුන් සමග අවකල් ක්‍රියාවේ යෙදෙන උපුල් කාමිනියකගේ තුරුලේ අවසන් හුස්ම හෙළන අතර ජානකී ඉතා ශෝචනීය ලෙස කනවැන්දුම් වී සමස්ත අන්දරයම ශෝකාන්තයක් බවට පත්වේ.මේ ක්‍රියාවලිය ජයදේවන්ගේ ප්‍රථම පෙම්වතිය වූ රේවතී සිය සිරුරට ගිනි තබා ගනිමින් කළ කුරිරු සාපයක දුෂ්ට විපාකයකැයි ජානකී අදහයි.
මෙය මරදානේ "දයාවංශ ජයකොඩි සහ සමාගම" විසින් ප්‍රකාශිත කෘතියකි.
No comments:
Post a Comment